حسد، زندان روح است.                                      حضرت علی ( ع )

یکنواختی زندگی کوران، گاه به گاه به  عنایت روشنی افکاری که در مغزشان

می تابد از میان می رود و چه بسا که تاریکی های بیرون عالم کوری

با روشنیهای درونی زایل گردد. ولی حسد تاریکترین زندانهاست.

حسد یک ظلمت بیرونی نیست بلکه تاریکی درونی است

و توفانی که از افکار حسد آلود برخیزد، همه چیز را در هم می کوبد، عقل

و اراده ی احساس را از شخص می گیرد و اورا در زندانی مخوف

و تاریک قرار می دهد که هیچ راهی برای خارج شدن از آن وجود ندارد.